liik
Santichnus mayorali Verde, Castillo, Martín-González et Cruzado-Caballero, 2022
Sünonüümika
1969 Pomatoceros etchings — Radwanski , lk. 43-44, joon. 8:3-4
2001 Conchas con marcas superficiales — Martín-González et al , lk. 51
2003 Embedment of a coiled serpulid worm — Donovan , lk. 138, joon. 2 left
2010 Renichnus ichnosp. — Hoșgör & Okan , lk. 51, joon. 1:2
2011 Renichnus arcuatus — Wisshak et al. , lk. 507, joon. 9K
2017 Renichnus ichnosp. — Uchman et al. , lk. 46, joon. 8f-g
2022 Santichnus mayorali Verde, Castillo, Martín-González and Cruzado-Caballero. Ichnosp. nov. — Verde et al. , joon. 6A–H, 7A-L
Valik taksonit käsitlevast teaduskirjandusest
Verde, M., Castillo, C., Martín-González, E., Cruzado-Caballero, P., Mayoral, E., Santos, A. 2022. A new miocene–pliocene ichnotaxon for vermetid anchoring bioerosion structures. Frontiers in Earth Science 10, 10:906493. DOI:10.3389/feart.2022.906493
Klassifikatsioon
| organismirühm | Biota |
| ihnorühm | Ichnofossils |
| Bioerosional trace fossils | |
| perekond | Santichnus |
| liik | mayorali |
Levik kirjandusandmetel
- Verde et al., 2022a Cenomani lade